Odesa, October 2019, Chernomorets and Teo.

размещено в: Articles, Life stories | 0

From Sylvia: “From the age of three, Theo went to tennis. The first year, thanks to my friend Anaida Anaida, who regularly picked him and her son (my godson) from kindergarten without missing a single training session. Then the boys grew up and began training with different coaches. The last coach, unfortunately, did not inspire Theo to continue his tennis career and we allowed him to leave classes…
Then there was karate. He was hurt, he cried, he was offended. I was very happy when I earned the kimono, but I was completely disillusioned with the sport after my training at the karate camp last summer.
When we, having got to the football game in Sdyushor Chernomorets, (thanks to my another friend Alina Gaidenko, thank you dear,) underwent a medical examination for the first time, one of the doctors was surprised: “Tennis was exchanged for football? Strange…”

Одеса, жовтень 2019, Чорноморець та Тео.
Від Сільвії: “З трьох років Тео ходив на великий теніс. Перший рік, завдяки моїй подрузі Anaida Anaida, яка регулярно забирала його та свого сина (мого хрещеника) з саду не пропускаючи жодного тренування. Потім хлопці підросли та почали займатися з різними тренерами. Останній тренер, на жаль, Тео не надихнув на продовження тенісної кар’єри і ми дозволили йому залишити заняття…
Потім було карате. Йому було боляче, він плакав, ображався. Дуже радів коли заслужив кімоно, але повністю розчарувався у спорті після зміни в карате-таборі минулого літа.
Коли ми, потрапивши на футбол у Сдюшор Чорноморець, (завдяки моїй ще одній подрузі Аліна Гайденко, дякую, вперше проходили медогляд, один з лікарів здивувався: «Теніс проміняли на футбол? Дивно…»

Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *